Փորձենք հասկանալ, թե ինչ է նշանակում «կապիտուլյացիա»։

Գերմաներեն kapitulation նշանակում է ռազմական գործողությունների դադարեցում՝ կողմերից մեկի պահանջները բավարարելու պայմանով։

Կա նաևաԱնվերապահ կապիտուլյացիա՝ unconditional surrender, որը նշանակում է կողմերից մեկը հանձնվում է առանց պայմանների՝ հաղթող կողմի ողորմածության հույսին մնալով։

Օրինակ՝ Առաջին աշխարհամարտի ժամանակ Գերմանիան կապիտուլյացիա է ստորագրել, սակայն պայմաններով, իսկ 1945-ին ստորագրել է անվերապահ կապիտուլյացիա՝ unconditional surrender։ Այս դեպքում երկիրը զրկվում է սուվերենությունից, տարածքային կորուստներ է ունենում, ռազմական ղեկավարները դատվում են՝ որպես պատերազմի հանցագործներ, մուծվում են ռազմատուգանքներ և այլն։ Միչև այժմ Գերմանիայի սուվերենությունը սահմանափակված է, որի հետ հաշտության պայմանագիր 1945-ին հաղթող երկրները դեռևս չեն ստորագրել։

Երկու դեպքում էլ միջազգային իրավունքն ունի կարգավորումներ, չնայած ամեն մի դեպքում կյանքն իր ուղղումներն է մտցնում։

Հիմա գանք մեր դեպքին, արդյոք Նոյեմբերի 9-ի հայտարարությունն անվերապահ կապիտուլյացիա՞ էր, իհարկե, ոչ, այն պայմաններով թելադրված էր, այսինքն՝ ուղղակի կապիտուլյացիա էր:

Այս առումով հստակ է, որ նոյեմբերի 9-ի հայտարարությունը պարզ կապիտուլյացիա էր, սակայն անվերապահ կապիտուլյացիա որոշակի տարրերով։

Սա ուղղակի ֆիքսենք իրականությանը սթափ նայելու և հետևություններ անելու համար»։