Այս հարցը տվել է հայ բլոգեր Ռոման Բաղդասարյանը տեսանյութում, որը նա տարածել է իր թելեգրամյան ալիքում։

«Իրականում մենք ոչինչ չենք արել Խանքենդիի համար: Եթե որևէ մեկը կարծում է, թե քաղաքի կենտրոնում իրականացվող վերանորոգման աշխատանքները և մեծ թվով պալատներ կառուցելը բարգավաճում է, ապա նա սխալվում է։ Խանքենդին բարգավաճ քաղաք էր միայն այն ժամանակ, երբ Ադրբեջանական ԽՍՀ-ի կազմում էր։ Մինչև 1988 թվականը Խանքենդիում կար մեծ թվով գործարաններ, կոմբինատներ և ֆաբրիկաներ, կար գինու գործարան և շատ ավելին։ Մարդիկ աշխատում և աշխատավարձ էին ստանում։

Սակայն Ղարաբաղյան առաջին պատերազմից հետո Խանքենդին մնաց առանց բոլոր այս ձեռնարկությունների։ Իսկ փոխարենը Խանքենդիի բնակիչները մեծ շեշտադրում արեցին սեփական հարստացման վրա:

Եվ պատահական չէ, որ քաղաքում տեսնում ենք հսկայական պալատներ, որոնք պատկանել են, այո, պատկանել են Արցախի (հայ անջատողականների այժմ գոյություն չունեցող պսևդոպետությունը-խմբ.) պաշտոնյաներին, գեներալներին ու նախագահներին: Ինչպե՞ս կարող էր քաղաքը չզարգանալ 1994 թվականից հետո: Մաքուր էր, հաճելի, բայց քաղաքը պիտի փող աշխատի, արտադրի, իսկ Խանքենդին նստեց Հայաստանի բյուջեի վզին։ Ըստ էության, հիմնարկներն այստեղ լվանում էին Սփյուռքի և Հայաստանի փողերը, դա խնամիության քաղաք էր»,- ընդգծել է հայ բլոգեր Ռոման Բաղդասարյանը։

Zinvor.info