Խորհրդային բանակի մարտական ստորաբաժանումների մուտքը 1990 թվականի հունվարի 20-ին ընդդեմ ժողովրդի լայն զանգվածների, որոնք դուրս էին եկել Բաքվի փողոցներ և հրապարակներ՝ արտահայտելու իրենց խիստ բողոքը Ադրբեջանին տարածքային պահանջներ ներկայացնող Հայաստանի ագրեսիվ գործողությունների և ԽՍՀՄ ղեկավարության հայամետ քաղաքականության դեմ, հանգեցրեց աննախադ եպողբերգության։

Այդ ողբերգական օրերին Հայրենիքի քաջարի զավակները, որոնց համար ամեն ինչից վեր էր իրենց երկրի ու ժողովրդի ազգային միասնությունը, ազատությունը, պատիվն ու արժանապատվությունը, իրենց կյանքը տվեցին՝ բարձրանալով նահատակության գագաթնակետին։

Հունվարի 20-ի ողբերգությունը, որը հանգեցրեց անմեղ մարդկանց մահվան, ևս մեկ անգամ ցույց տվեց ազատության և անկախության ձգտող ադրբեջանական ժողովրդի մարտական ոգին, աննկունությունը, հպարտությունը, որը չհանդուրժեց ԽՍՀՄ հանցավոր ղեկավարության դավաճանական քաղաքականությունը՝ Միխայիլ Գորբաչովի գլխավորությամբ ընդդեմ Ադրբեջանի:

1990 թվականի հունվարի 19-ի լույս 20-ի գիշերը, առանց նախապես արտակարգ դրություն հայտարարելու, խորհրդային բանակը ռազմական գործողություններ սկսեց Ադրբեջանի ժողովրդի դեմ։ Ողբերգության հետևանքով զոհվել է 147 մարդ, 744-ը ծանր վիրավորվել է, 841 մարդ ապօրինի ձերբակալվել է։ Խորհրդային բանակի գործողությունների արդյունքում ավերվել է 200 բնակարան, տուն, անձնական ու պետական գույք։

1990 թվականի հունվարի 20-ը դարձավ Ադրբեջանի անկախության և տարածքային ամբողջականության համար մղվող պայքարի հերոսական էջ։ Չնայած, որ տարիներ են անցել այդ արյունալի իրադարձություններից, ադրբեջանական ժողովուրդը երբեք չի մոռանում այդ սարսափելի գիշերը՝ արտահայտելով իր խորը ատելությունը այս ողբերգությունն իրագործողների նկատմամբ։

Ի հիշատակ հունվարի 20-ին ողբերգական իրադարձությունների զոհերի՝ այս օրը Ադրբեջանում հայտարարվել է Ազգային վշտի օր։