Օգոստոսի 24-ին՝ դրանից 2 ամիս անց, ԱԺ-ում նոր թվեր ա հայտնում ու ամփոփելով ասում. 44–օրյա պատերազմի ընթացքում ունեցել ենք 3773 զոհ, 243 անհետ կորած։

Երկու հատ հանում-գումարում ես անում, ու հասկանում, որ ներկայացված էս թվերում ավելացել են 43 հոգի, որոնց մասին հունիսին չէր հայտնել։ 43 հոգու մոռացել էր... սա երևի էդ «+-50» հոգին ա էլի...

Գիտե՞ք աբսուրդը որն ա, որ կա զորամաս՝ իր հստակ զինվորների թվով, կազմով, անուն, ազգանուններով։ Եղավ պատերազմ, ավարտվեց պատերազմը։ ՊՆ-ն կամ ԳՇ-ն պետք է պարզապես դնեն ու ստուգեն ըստ ցուցակների, թե ով է վերադարձել շարք, ով՝ ոչ։ Նույնը կամավորականների ու պահեստազորի մասով. էդ մարդկանց ցուցակագրել եք, զենք եք տվել, համազգեստ եք տվել։ Պատերազմն ավարտվել ա, ընդամենը պետք է նայել, թե ցուցակագրվածներից ովքեր են ետ եկել, ովքեր՝ ոչ։ Ու ըստ դրա զոհերի ու անհետ կորածների թիվ հայտնեն։ 10 ԱՄԻՍ Ա ԷՍ ՀԱՇՎԱՐԿԸ ՉԵՆ ԿԱՐՈՒՄ ԱՆԵՆ։ Ավելի շուտ՝ չեն ուզում։ Նրանք լավ էլ գիտեն իրական թվերը։ ՊՆ-ու ԳՇ իրար հետ հազարավոր աշխատակիցների ունի, ու 10 ամիս ա մի հստակ թիվ չի՞ կարում հայտնի։ Չեմ հավատում։

Օգոստոսի 24-ին կապիտուլյանտը պաշտոնապես ամփոփեց թվերն ու փակեց այդ թեման։ Դրա հաջորդ օրը իսկ դիահերձարաններից սկսեցին սեպտեմբերին, հոկտեմբերին ու նոյեմբերին զոհված տղերքի մարմիններ դուրս բերվել։ Ասում են՝ «ստեղից ենք գտել», «էս տարածքից ենք դուրս բերել»... 10 ամիս ձյան, անձրևի ու արևի տակ մարմին ա մնո՞ւմ։ Բա դուք ո՞նց եք մարմին հանձնում։ Էս վերջին հուղարկավորությունների ժամանակ դագաղներն ախր ծանր ա լինում.... փակ ա, բայց ծանր ա, մարմին կա ներսում... դա մասունքի հուղարկավորություն չի ախր, այ անասուններ, որ ասեք էս տարածքից ենք դուրս բերել, էն տեղամասից ենք գտել... Դուք ո՞նց եք ձեր էշ տեղով մարդկանց էշի տեղ դնում։

Ի՞նչ ասես սրանց, ո՞նց սրանց հետ քաղաքակիրթ բանավիճես, հարգալից վերաբերվես, ո՞նց չքրֆես ու չանիծես էս պղծություններին..